-
1 җанлы
прил.1) живо́й, здра́вствующийҗанлы (тере) сөяк урынын табар — посл. жива́я душа́ (букв. кость) найдёт себе́ ме́сто
2) живо́й, одушевлённыйҗанлы табигать — жива́я приро́да
җанлы предметлар — одушевлённые предме́ты
3) живо́й, подви́жный, бо́йкийҗанлы бала — бо́йкий ребёнок
4) живо́й, вырази́тельный, подви́жный ( о чертах лица)җанлы күзләр — вырази́тельные глаза́
5) перен. я́ркий, вырази́тельный, живопи́сный; о́бразныйҗанлы сөйләм — я́ркая речь
җанлы образ — живо́й о́браз
батырлыкның җанлы гәүдәләнеше — я́ркое олицетворе́ние хра́брости
6) перен. по́длинный, реа́льный, са́мый настоя́щий, живо́йбатырлыкның җанлы мисалы — живо́й приме́р герои́зма
җанлы чынбарлык — жива́я действи́тельность
7) оживлённый, бо́йкий, живо́й ( порт)базар - шәһәрнең иң җанлы урыны — ры́нок явля́ется са́мой живо́й то́чкой го́рода
8) в сочет. с некоторыми сущ. лю́бящий, люби́тель (кого-чего-л.), па́дкий до (чего-л.)бала җанлы — лю́бящий дете́й, чадолюби́вый
акча җанлы — па́дкий на де́ньги; жа́дный до де́нег
мал җанлы — па́дкий на бога́тство (на добро́), стяжа́тель; люби́тель дома́шних живо́тных; сердобо́льный к живо́тным
•- җанлы курчак
- җанлы мал
- җанлы мәет
- җанлы үлек
- җанлы тарих
- җанлы тел
- җанлы хәсрәт
- җанлы шаһит
См. также в других словарях:
җанлану — 1. Актив җанлы, тере хәлгә килү; җан керү. күч. Барлыкка килү, яшәү хокукы алу яңа тормыш шунда җанланган. Җаны бар кебек күренү 2. Нин. б. сәбәптән үсүе тоткарланып торган, сулган, шиңгән хәлдән чыгу, кинәт үсеп китү (үсемлекләр тур.) 3. Тын… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
образ — 1. Чынбарлык күренешләрен сәнгатьчә гомумиләштереп күз алдына китерү, зиһенгә алу һәм аларны сүрәтләү формасы (әдәбияттә, сәнгатьтә, музыкада һ. б.). Нин. б. күренешне икенче бер күренеш нигезендә күрсәтмәле итеп сүрәтләү; чагыштыру. Язучы рәссам … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
